یک روز مردی مداد بسیار زیبایی را

ساخت تا به بازار برده و بفروشد.اما

قبل از فروش مداد به او چند

نصیحت کرد.او به مداد

گفت:پنج چیز وجود دارد که تو باید از

آن ها کاملا مطلع باشی تا بتوانی

یک مداد خوب وزیبا باقی بمانی.اول

آنکه شاید بتوانی خیلی از کلمات را

بنویسی اما فقط باید چیزهایی را

بنویسی که صاحبت از تو می

خواهد.دوم قطعا هر از گاهی تو را

می تراشند ودرد زیادی به جانت

می افتد اما باید صبور باشی

وبدانی تنها دراین صورت می توانی

به مداد بودنت ادامه بدهی.

سوم شاید بعضی از کلمات را

اشتباه بنویسی اما باید بعدا آنها را

تصحیح کنی.چهارم مبادا از نوک

تیزت برای آزاردادن دیگران استفاده

کنی چون در آن صورت قطعا مورد

نفرت همه واقع می شوی پس بهتر

است از نوکت در جهت خوب

استفاده کنی.پنجم به ظاهر زیبایت

مغرور نباش وفقط به فکر کلمات

پرمعنا ونیکو باش چون فقط آنها از تو

به یادگار می مانند وجسمت تا آخر

تراشیده خواهد شد!مداد نصیحت

سازنده اش را قبول کرد وتک تک

آنها را به کاربرد.

اما آیا ما انسانها نصایح خالق خود

یعنی پروردگار را گوش می

کنیم؟اول شاید ما قادر به انجام هر

کاری باشیم اما فقط باید کارهایی را

انجام دهیم که رضایت خداوند درآن

است.

دوم در زندگی با مشگلات زیادی

روبه رو می شویم که گاه اشکمان

را جاری می سازد اما تجربه کردن

این مشکلات ما را قوی می کند وبه

ما انگیزه حل مشکلات وادامه راه را

خواهند داد.سوم شاید در زندگی

دچار اشتباه شویم اماباید آن ها را

جبران کنیم.چهارم هرگز از توانایی

های خود برای آزار دیگران وقدرت

نمایی استفاده نکنیم چون در ان

صورت عشق اطرافیانمان را از

دست می دهیم.وپنجم این دنیا

وتمام متعلقاتمان فانی است وتنها

چیزی که از ما به یادگار می ماند

اعمال ماست.پس مراقب اعمالمان

باشیم!